WYWIAD Z KLIENTEM:

 

Klientka trafiła do gabinetu z powodu problemów z zapuszczeniem włosów oraz ich puszeniem się i szorstką strukturą. Według Klientki włosy od zawsze osiągają długość maksymalną do ramion, a na problem puszenia i szorstkości nie pomagają żadne dostępne produkty pielęgnacyjne. Klientka wskazała także obszar potylicy jako miejsce charakteryzujące się stałym przerzedzeniem włosów, które było wielokrotnie konsultowane oraz leczone - bez powodzenia. Dodatkowo, w obszarze potylicy występują wyczuwalne przez Klientkę zmiany skórne określone jako krosty, obecne dodatkowo poza obszarem owłosionej skóry głowy na kończynach dolnych oraz górnych. Brak dodatkowych objawów oraz chorób przewlekłych.

 

 

OPIS OBJAWÓW I JEDNOSTKI:

 

Przyczyną problemów mojej Klientki nie była wosokoporowatość włosów (jak przypuszczała i jak sugerowali liczni specjaliści zajmujący się pielęgnacją łodygi włosa). Klientka choruje na moniletrix – rzadką chorobę uwarunkowaną genetycznie, która charakteryzuje się zaburzeniem rozwoju łodygi włosa.

Włosy paciorkowate (moniletrix) to schorzenie łodyg włosów, które mają jednolite, regularne zwężenia przedzielone eliptycznymi pogrubieniami – zmiany przypominają wyglądem naszyjnik. Zgrubienia odpowiadają prawidłowej strukturze i grubości włosa, natomiast w obszarze przewężeń dochodzi często do uszkodzeń i łamania się włosów. Jednostka ta prowadzi do hipotrichozy – czyli zmniejszenia gęstości włosów w danym obszarze. W przypadku moniletrix zmiany mogą dotyczyć jedynie części włosów lub prowadzić do prawie całkowitego łysienia. Zaburzenia w rozwoju łodygi włosa mogą dotyczyć także innych obszarów t.j. brwi, rzęsy czy włosy w innej lokalizacji.

 

Osoby z włosami paciorkowatymi, podobnie jak moja Klientka, mają delikatne, krótkie i łamliwe włosy już od wczesnego dzieciństwa. Brak jest skutecznych metod leczenia, a jednym z głównych zaleceń jest delikatne „obchodzenie się” z włosami aby minimalizować ryzyko łamania się ich w obszarze przewężeń. 

W trichoskopii poza regularnymi przewężeniami i zgrubieniami w obszarze łodygi włosa (zmiany opisywane przez Klientkę jako szorstkość włosów) widoczne mogą być nieprawidłowości dotyczące mieszka włosowego t.j. rumień okołomieszkowy, złuszczanie okołomieszkowe, czopy keratotyczne (zmiany opisywane przez Klientkę jako krosty).

 

 

RÓŻNICOWANIE:

 

Włosy paciorkowate rzekome (pseudomoniletrix) – w odróżnieniu do moniletrix przewężenia są nieregularne i charakteryzują się kwadratowymi spłaczeniami w obszarze łodyg włosów. 

Włosy przypominające włosy paciorkowate (moniletrix-like hairs) charakteryzują sięt takim samym typem zwężeń jak w przypadku włosów paciorkowatych, jednak bez ich regularności. Mogą być obserwowane w łysieniu plackowatym, liszaju płaskim mieszkowym oraz w łysieniu indukowanym chemioterapią.

 

 

POSTĘPOWANIE TRYCHOLOGICZNE/KOSMETOLOGICZNE/FRYZJERSKIE

 

Czy opisane wyżej objawy są widoczne w ocenie makroskopowej owłosionej skóry głowy (mówiąc prosto, czy kosmetolog lub fryzjer może wyłapać objawy tej jednostki bez użycia trichoskopu, a jedynie oceniając skrupulatnie owłosioną skórę głowy i włosy przy pomocy własnego wzroku)?

 

TAK – objawy zarówno włosów paciorkowatych, jak i paciorkowatych rzekomych czy przypominających włosy paciorkowate, a także objawy okołomieszkowe takie jak rumień, złuszczanie czy czopy keratotyczne są widoczne w ocenie makroskopowej 

Czy wykonywanie zabiegów z zakresu trychologii, kosmetologii czy fryzjerstwa w przypadku moniletrix ma sens i przyniesie oczekiwaną przez Klientkę poprawę stanu włosów? 

 

NIE – oczywiście delikatna stymulacja w formie wcierek, zabiegów klasycznych czy mezoterapii igłowej będzie wspomagała wzrostu włosów, zwiększała odporność włosów na niekorzystne czynniki. Trzeba jednak pamiętać o delikatnym obchodzeniu się z łodygą włosów aby minimalizować ich złamania w obszarze przewężeń (dotyczy to szczególnie zabiegów fryzjerskich czy dedykowanych konkretnie łodydze włosa)

 

 

ZDJĘCIA:

 

KOLOR ŻÓŁTY: włosy paciorkowate w obrazie makroskopowym oraz trichoskipowym (charakterystyczne regularne zgrubienia oraz przewężenia w obszarze łodygi włosa)

 

KOLOR GRANATOWY: złuszczanie okołomieszkowe widoczne w obrazie makroskopowym oraz trichoskopowym

 

 

Opis objawów oraz jednostki, różnicowanie opracowane w oparciu o: L. Rudnicka, M. Olszewska, A. Rakowska, Atlas trichoskopii. Tom I, Wydawnictwo Czelej, Lublin 2020.